Proza życia


 #ninawłodarczyk, #zawieszeni, #brats #rollercoaster #emocje #materiałreklamowy #materiałreklamowy #współpracareklamowa #wspolpracareklamowa


Zawiszeni. Edi - Nina Włodarczyk 


Dziękuję wydawnictwu Videograf za możliwość przeczytania tej książki.



"Kiedy padły końcowe akordy i wybrzmiała ostatnia nuta, przez chwilę na sali było cicho, jakby nikogo na niej nie było. Jakby nic się nie wydarzyło, jakby znów stali w swojej szopie i za publiczność mieli wyłącznie siebie, stare meble i przestrzeń. A potem sala wybuchła. Przypominało to wodę, która przekroczyła nagle wał i nikt nie był już w stanie jej zatrzymać."

~ Cytat z książki ~


Ta część tak jak i poprzednie przepełniona jest pełnią humoru, emocji, wyzwań oraz głębią uczuć.

Historia, która pokazuje prozę życia, nie pozostawiająca złudzeń, oraz szarości codziennych czynności. Bardzo lubię w tej serii to, że jest ona przedstawiona w naturalnym tonie, oraz nie jest ona ugrzeczniona. Jak coś kłuje w sercu, to jest to wypowiedziane prosto z mostu.

Książka, która wręcz sama się czyta. Jest to proces tak płynny, że nawet się nie zauważy jak już dobiega jego koniec.

Śmiało można powiedzieć, że ta opowieść bawi, uczy i wychowuję. Mamy sporo tematów do przemyśleń. Między innymi to: walka z własnymi demonami, czy też tematy tabu tj. orientacja seksualna, oraz menstruacja. Także to, że ludzka psychika jest bardzo krucha i nasza podświadomość instynktownie próbuje nas chronić.

Nasi bohaterowie nadal są sobą i mają jeszcze więcej dylematów. Byłam nie mniej zaskoczona jak Edi, tego jego przełomu w relacji życiowej.


Co będzie dalej...? 

Dowiemy się wkrótce w kolejnych częściach. Jestem bardzo ciekawa, co autorka zafunduje naszym bohaterom. 


Moja ocena 10/10


Cytaty z książki:


"- Nie sądziłem, że tacy faceci jeszcze istnieją.

- Jacy? Wierni? Sądzę, że jest nas więcej, niż myślisz. Może po prostu źle wybierasz i jesteś trochę za młody, by już tak pesymistycznie myśleć

- Wybrałem ciebie, więc chyba nie poszło mi najgorzej. - To rozśmieszyło Kubę i pomyślał, że mógłby polubić tego chłopaka."


"- Tak robią ludzie, którzy w coś wierzą.

- Może, a może po prostu głupcy i naiwni, którzy, kiedy się potem nie uda, będą jedynie płakać, zamiast szukać innego rozwiązania, zapewnić sobie alternatywę."


"- Kuba, on przeciez nie chciał i próbował to naprawić. Ludzie popełniają błędy. Wszyscy. Tak to działa. Bez wyjątków.

- Powiedział przecież prawdę. Szkoda tylko, że pozwoliłem na to, by mnie zabolało."


"- Co ty sobie wyobrażasz, Kuba? Że nikogo do siebie nie dopuścisz? Żeby przypadkiem potem nie cierpieć? Tak się nie da, to tak nie działa, przecież jesteście przyjaciółmi."


"- Gdyby szafa była odzwierciedleniem umysłu, to twoja, Tomi, wyglądałaby jak wnętrze głowy jakiegoś psychola.

- Wypraszam sobie, są w niej kolory - rzucił prawie urażony Jakub, spoglądając na Edwarda w lusterku.

- Biały i czarny - skomentował rudy chłopak z prychnięciem.

- Mam też szare rzeczy. To miała być chyba linia obrony Jakuba; nie była ona jednak najlepsza i widać było, że sam zainteresowany ma tego świadomość.

- Nie no, to przepraszam. Zwracam honor. Jesteś najbardziej kolorową osobą, jaką znam. Mój błąd - sarknął Edward."

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Technologia, czy wolność?

Jak cienka jest granica między snem, a jawą?

[Reklama] Wrona z Madenfal