Nigdy nie jest za późno aby spełnić marzenie

Szuflada z motylami - Monika Michalik 

Bardzo dziękuję wydawnictwu Videograf za możliwość przeczytania tej książki.

To moje drugie spotkanie z piórem autorki.

Pierwszy raz miałam tę przyjemność w zeszłym roku. Zauważyłam wspólne motywy. Dwie zranione dusze, brak wiary w miłość i starsza osoba, która jest płomieniem w historii.

W tej historii jest Pani Rozalia, albo jak ona mówi "Ciocia". To postać, której nie da się nie lubić. Tyle energii ile ona ma mimo swego wieku, to aż sama jej zazdroszczę.

Jest to naprawdę piękna powieść, która uczy i porusza. Zwraca uwagę na to, że nie wszystko w naszym życiu da się do końca zamknąć. Mimo wspomnień, należy się jednak od nich odciąć. Niestety stają się one balastem i spadamy na dno. To, że czasami podejmujemy pewne decyzje, to podyktowane jest bólem. Należy pamiętać, że mają być one nieodwracalne i nie do końca być dobre.

Na tle uczuciowym to różnie bywa. Możesz z kimś mieszkać pół życia i tak naprawdę do końca go nie znać. Zdarza się też tak, że tylko spojrzysz danej osobie w oczy i już wiesz co jest na rzeczy. 

Należy też pamiętać, że nie warto bawić się w podchody, bo szkoda na to życia i czasu. Nigdy nie wiesz ile Ci będzie dane żyć. Czy coś się wydarzy, a Ty nie wyznałaś/eś swoich uczuć....

Najważniejsze jest to, aby wybaczyć, bo jeśli tego nie zrobisz, to ranisz głównie siebie. Nie pójdziesz do przodu, a tym bardziej nie zaznasz spokoju ducha.

I ostatnie... To, że nigdy nie jest za późno, aby spełniać swoje marzenia. One nie mają terminu ważności.

Każdy z nas jest jak gąsienica. I to nie raz tak przez całe życie. To tylko od zależy czy osoba/by są dla nas odpowiednie. Czy Ty jesteś motylem, czy jeszcze do tego dążysz?

Należy wierzyć, że nie wszystko jest złe....

Motyw z motylami jest tutaj wręcz dosadny.

Głównie jako odrodzenie, ale w innym stylu niż Feniks z popiołów. Delikatnie i... z pasją.

Czy polecam?

Oczywiście. Na pewno pokochasz to książkę. 

Pamiętaj, że zawsze, wszystko dzieje się po coś.

Moja ocena 10/10

Cytaty z książki:

"Przeszłość czekała na swoją chwilę, by wypełnić przyszłość cudami i zmienić życie tych , którzy odważą się zajrzeć do środka."

"Codzienność bywa nużąca. Dni mijają jeden za drugim. Niepostrzeżenie. Ciągle na coś czekamy, czegoś oczekujemy, za czymś tęsknimy. Wieczorami chcemy szybko zasnąć, by po kilku godzinach znowu móc gnać przed siebie, realizując swoje, bądź czyjeś, oczekiwania."

"Kinga została sama. W kuchni, która nie pachniala domem z jej dzieciństwa. W powietrzu nie unosił się zapach perfum „Być może", których używała bab cia, ani kluskami na parze, które tak uwielbiała i które babcia specjalnie dla niej robila co tydzień. Dzisiaj kuchnia pachniała.. niczym.

A może tak pachnie nowy początek?"

"Nikt nikogo i nic nie pytał, nikt nikogo nie pouczał. Po prostu byli razem. Jak jedna rodzina, którą nigdy nie byli."

"Człowiek nie lubi zmian. Zapuszcza korzenie tam, gdzie żyje, i bardzo trudno mu przenieść się w nowe miejsce. A jednocześnie kiedy już taka zmiana nadejdzie, bardziej lub mniej zaplanowana, okazuje się, że ten sam człowiek niezwykle łatwo nabiera nowych przyzwyczajeń."

"Słyszała kiedyś, że trudne doświadczenia nie są dane człowiekowi po to, by cierpiał i wciąż rozdrapywać rany. Są po to, by sięgnąć najczarniejszego dna. Czubkami palców, albo kolanami. Albo twarzą. Ważne, żeby dotknąć tego dna. Im mocniej, tym większa będzie siła wybicia do góry."

"- Jest tyle drzew w okolicy - powiedział Mikołaj. -

Znajdziemy jakieś. Inne. I ono napisze nową historię. Odgadł jej myśli.

- To nie to samo pokręciła nosem. - Ten dąb, to drzewo... Ono kołysało na tej gałęzi moją mamę, kiedy była dzieckiem. A potem mnie. Dziwnie mi stać teraz tutaj i patrzeć, że po tamtej gałęzi został tylko ślad.

- A czy życie to nie samo pasmo śladów? - zauważył Mikołaj. Spotykasz kogoś, zakochujesz się i wydaje ci się, że nic nie będzie w stanie tego zmienić.

A potem... zostaje tylko ślad. Wspomnienie.

- Masz rację. - Oparła głowę na jego ramieniu.

- Dobrze mi tu - wyznał, przytulając ją mocniej.

Może i drzewa się zmieniają, życie się zmienia, ale serce... Ono chce kochać tak samo."

"Czasami człowiek panuje nad myślami, potrafi podej mować racjonalne decyzje, ufa swojemu sercu. A czasami miota się jak pszczoła, która wpadła do kielicha kwiatu i choć było jej tam dobrze, pragnęła znowu zobaczyć niebo. Kinga też chciała popatrzeć w niebo. Beztrosko. Jak kiedyś."